Plan odwiedzin duszpasterskich

Duszpasterskie odwiedziny kolędowe

27 grudnia Środa godz. 15.00	1.     Srebrna 6; Srebrna 10 A i B, 2.     Srebrna 8
28 grudnia Czwartek Godz. 15.00	1.     Metalowa 5 i 3                                 2.     Metalowa 2
29 grudnia Piątek Godz. 15.00	1.     Metalowa 1                                      2.     Metalowa 6 i 8
30 grudnia Sobota Godz. 9.30	1.     Srebrna 10                                    2.     Srebrna 14
2 stycznia Wtorek Godz. 15.00	1.     Srebrna 18                                    2.     Srebrna 16
3 stycznia Środa godz. 15.00	1.     Srebrna 23, 25                             2.     Srebrna 21
4 stycznia Czwartek godz. 15.00	1.     Srebrna 28 2.     Srebrna 26
5 stycznia Piątek godz. 15.00	1.     Srebrna 22 2.     Srebrna 20
7 stycznia Niedziela godz. 14.00	1.     Srebrna 15 i 17 2.     Srebrna 19 i 13
8 stycznia Poniedziałek godz. 15.00	1.     Piwna, Rynek, Woźnicka (numery parzyste) 2.     Rynek (od ul. Gałczyńskiego), Woźnicka (numery nieparzyste), Cynkowa
9 stycznia Wtorek godz. 15.00	Niepodległości, Kilińskiego
10 stycznia Środa godz. 15.00	Rubinowa (od rynku), Fredry, Dębina
11 stycznia Czwartek godz. 15.00	1.     Wybickiego (od początku), Pl. Jagiełły, Gwiaździsta, Matejki, Astronautów 2.     Gałczyńskiego /od Rynku/
12 stycznia Piątek godz. 15.00	1.     Żołnierska, Orkana, Czarnieckiego 2.     Górnicza /od cmentarza/, Krótka
13 stycznia Sobota godz. 9.30	1.     Gierzyna, Rycerska, Staromiejska 2.     Dudy, Dworcowa Numery: 11, 9, 7, 3,6, Działkowa
14 stycznia Niedziela godz. 14.00	1.     Wspólna od początku /numery nieparzyste/, Rydla 2.     Wspólna od początku /numery parzyste/, Rydla
15 stycznia Poniedziałek godz. 15.00	1.     Tetmajera (od końca) 2.     Modrzewskiego, Gajowa, Północna,
16 stycznia Wtorek godz. 15.00	1.     Sztolniowa, Konopnickiej 2.     Asnyka /od ul. Norwida/, Metalowa 4
17 stycznia Środa godz. 15.00	1.      Sportowa Pękatego, Cegielniana, Ceramiczna 2.     Promienna, Słoneczna
18 stycznia Czwartek godz. 15.00	1.     Dworcowa /od nr. 15 do końca numery nieparzyste/ 2.     Dworcowa /od nr. 12 do końca numery parzyste/
19 stycznia Piątek godz. 15.00	1.     Leśniczówka, Białego, Złota, Norwida od numeru 82 do 104 oraz 122 do 134, Dworzec 2.     Pindora, Norwida 105 – 115, Kolejowa, Norwida 117 – 129
20 stycznia Sobota godz. 9.30	1.     Norwida od nr 35 /w kierunku początku ulicy/ 2.     Norwida od nr 38 /w kierunku końca ulicy/
21 stycznia Niedziela godz. 14.00	Kolęda Dodatkowa

 

Odwiedziny w blokach rozpoczynamy w tym roku od ostatniej klatki

 

Duszpasterskie Odwiedziny Kolędowe
w roku 2023/2024

Drodzy parafianie

Z wielką radością pozdrawiamy każdego z Was. Dobiega końca rok, który po raz kolejny na świecie nacechowany był wieloma sytuacjami trudnymi, wielkimi problemami i wyzwaniami, ale również znakami nadziei. Są to problemy, których rzecz jasna nie można rozwiązać wyłącznie na drodze religijnej, ale jeszcze trudniej je rozwiązać bez tego wewnętrznego oczyszczenia serc, które dokonuje się dzięki mocy wiary, spotkaniu z Jezusem Chrystusem.

W tym roku w tych kilku fragmentach chciałbym posłużyć się słowami katechezy wygłoszonej na początku września 2009 roku w Rzymie, przez opatrznościowego papieża Benedykta XVI. Katecheza o zaufaniu Bogu w trudnościach, cierpieniu i zwątpieniach. Przedmiotem katechezy był Psalm 3, związany z sytuacją zagrożenia i trwogi, a przypisywany królowi Dawidowi, kiedy uciekał przed swym synem Absalomem.

Papież naucza „Psalm lamentacji i prośby, przepojony głęboką ufnością, w którym pewność obecności Boga stanowi podstawę modlitwy wypływającej z sytuacji skrajnej trudności, w jakiej znajduje się modlący się człowiek. Chodzi o Psalm 3, przypisywany przez tradycję żydowską Dawidowi uciekającemu przed swym synem Absalomem: jest to jeden z najbardziej dramatycznych i najboleśniejszych epizodów z życia króla, gdy jego syn przywłaszcza sobie tron i zmusza go do opuszczenia Jerozolimy, by ratować swe życie (por. 2 Sm 15 nn). Sytuacja zagrożenia i trwogi, jakiej doświadcza Dawid, stanowi więc tło tej modlitwy. (…) Psalm rozpoczyna się wezwaniem do Pana: „Panie, jakże wielu jest tych, którzy mnie trapią, jak wielu przeciw mnie powstaje! Wielu jest tych, co mówią o mnie: «Nie ma dla niego zbawienia w Bogu»”.

Dokonywany przez modlącego się człowieka opis jego sytuacji naznaczony jest więc tonami silnie dramatycznymi. (…)Ten nacisk na ilość i wielkość nieprzyjaciół służy Psalmiście do wyrażenia poczucia bezwzględnej dysproporcji między nim a jego prześladowcami, usprawiedliwiającej i powodującej pilny charakter jego prośby o pomoc: ciemięzców jest bardzo wielu, zdobywają przewagę, podczas gdy modlący się jest sam i bezbronny, wydany na pastwę swych napastników. A jednak pierwsze słowo, jakie wypowiada Psalmista, brzmi „Panie”; jego wołanie rozpoczyna się od inwokacji do Boga. (…)

Jednakże przeciwnicy również usiłują zerwać tę więź z Bogiem i zniszczyć wiarę swej ofiary. Sugerują oni, że Pan nie może interweniować, twierdzą, że nawet Bóg nie może go zbawić. (…) Jest to skrajna pokusa, jakiej poddany jest człowiek wierzący, pokusa utraty wiary, ufności w Bożą bliskość. Sprawiedliwy przechodzi zwycięsko ostatnią próbę – pozostaje mocny w wierze i pewności prawdy, pełen zaufania do Boga i właśnie w ten sposób odnajduje życie i prawdę. Myślę, że w tym miejscu Psalm dotyka nas bardzo osobiście. W obliczu tak wielu problemów mamy pokusę myślenia, że może także Bóg mnie nie zbawi, nie zna mnie, może nie ma takiej możliwości. Pokusa przeciw wierze jest ostateczną agresją nieprzyjaciela i musimy się jej przeciwstawić, a w ten sposób znajdziemy Boga i życie. Modlący się w naszym Psalmie jest więc wezwany, aby z wiarą odpowiedzieć na ataki bezbożnych. (…)

Pan jest pomocą, obroną, zbawieniem; jak tarcza chroni tych, którzy Mu ufają i sprawia, że podnoszą oni głowę w geście triumfu i zwycięstwa. Człowiek nie jest już sam, wrogowie nie są, jakby się zdawało, niepokonani, ponieważ Pan słyszy wołanie uciśnionego i odpowiada z miejsca swej obecności, ze swojej góry świętej. Człowiek woła w trwodze, w niebezpieczeństwie, w bólu; człowiek prosi o pomoc, a Bóg odpowiada. To przenikanie się ludzkiego wołania i Bożej odpowiedzi jest dialektyką modlitwy i kluczem do odczytania całej historii zbawienia. Wołanie wyraża potrzebę pomocy i odwołuje się do wierności drugiej strony; wołanie oznacza uczynienie gestu wiary w bliskość Boga i Jego gotowość wysłuchania. Modlitwa wyraża pewność Bożej obecności już doświadczonej i przeżytej w wierze, która przejawia się w pełni w zbawczej odpowiedzi Boga. (…).

Widokowi strasznego, zmasowanego ataku wroga przeciwstawiana jest niewidzialna obecność Boga z całą Jego niezwyciężoną siłą. (…) Bóg go ocali, odpowiadając na jego wołanie. Dlatego Psalm kończy się wizją wyzwolenia z niebezpieczeństwa. Po prośbie skierowanej do Pana, aby powstał i zbawił, modlący się opisuje boskie zwycięstwo: wrogowie, którzy przez swój niesprawiedliwy i okrutny ucisk są symbolem wszystkiego, co sprzeciwia się Bogu i Jego planowi zbawienia, zostają pokonani.

            Drodzy bracia i siostry, Psalm 3 ukazuje nam prośbę pełną zaufania i pocieszenia. Modląc się tym Psalmem, możemy utożsamiać się z uczuciami Psalmisty – postaci sprawiedliwego prześladowanego, który znajduje swe wypełnienie w Jezusie. W bólu, w niebezpieczeństwie, w goryczy niezrozumienia i obelgi, słowa Psalmu otwierają nasze serca na pocieszającą pewność wiary. Bóg jest zawsze blisko – nawet w trudach, problemach, w ciemnościach życia – słucha, odpowiada i zbawia na swój sposób. Trzeba jednak umieć rozpoznać Jego obecność i zaakceptować Jego drogi, jak Dawid w swej upokarzającej ucieczce przed synem Absalomem, jak prześladowany sprawiedliwy z Księgi Mądrości oraz w ostateczności i w pełni – jak Pan Jezus na Golgocie. I gdy w oczach bezbożnych Bóg zdaje się nie interweniować, a Syn umiera, właśnie wówczas objawia się wszystkim wierzącym prawdziwa chwała i ostateczna realizacja zbawienia. Niech Pan daje nam wiarę, przychodzi z pomocą naszej słabości i sprawi, abyśmy byli w stanie wierzyć i modlić się w każdej trudnej sytuacji, w bolesnych nocach zwątpienia i podczas długich dni bólu, zawierzając się z ufnością Jemu, który jest naszą ‘tarczą’ i naszą ‘chwałą’.”

 

Drodzy parafianie, poniżej zamieszczony jest plan odwiedzin duszpasterskich. Kolęda będzie miała swój początek po świętach 27 grudnia. Zachęcamy, by zaplanować sobie czas na to wyjątkowe spotkanie, gdzie pragniemy zanieść do każdego domu dar modlitwy i Bożego błogosławieństwa. Gdyby się zdarzyło, że nie możecie podjąć kapłana w wyznaczonym terminie, jak co roku proponujemy tzw. kolędę dodatkową, która odbędzie się 21 stycznia (Niedziela) od godz. 14.00.

Z góry składam serdeczne Bóg Zapłać! za dobrowolne ofiary kolędowe. Ten dar serca pragniemy przeznaczyć w tym roku przede wszystkim na zapłatę faktury za nowe nagłośnienie w kościele, ewentualnie spłatę pożyczki. Z pokorą stajemy przed Bogiem, który dzięki dobroci Waszych serc oraz sponsorów pozwolił nam w ostatnich latach dokonać tak wielu dzieł gospodarczych. Wspomnieć można:

– restauracja elewacji drewnianego kościółka z wymianą sporej części klepki dachowej;

– badania i konserwacja obrazu Matki Bożej Siedmiobolesnej;

– restauracja ołtarza głównego w kościele;

– generalne remonty z wymianą instalacji budynków probostwa, salek dla młodzieży, domu katechetycznego;

– wymiana dachu na budynku salek młodzieżowych

– remont stacji Caritas;

– restauracja wszystkich witraży w kościele;

– wreszcie w minionym roku generalny remont kościoła związany z instalacją ekologicznego ogrzewania, z wymianą wszystkich instalacji, co szczegółowo zostało już wymienione w ogłoszeniach.

To tylko prace o największym nakładzie finansowym, przy tym było wiele prac pomniejszych. Dodatkowo dzięki pozyskaniu dotacji w tych obiektach:

– ocieplone zostały budynki probostwa, salek młodzieżowych, domu katechetycznego;

– zainstalowano panele fotowoltaiczne

– wymieniono sposób ogrzewania z konwekcyjnego na podłogowe;

– wymieniono źródło ciepła z węglowego na pompy głębinowe, w ten sposób parafia posiada już w pełni ekologiczne ogrzewanie, do którego niebawem zostaniemy wszyscy zobowiązani

– wymieniono w dużej mierze stolarkę: okna i drzwi w tych budynkach

Jako proboszcz dziękuję wszystkim za tak bardzo wiele życzliwości i wsparcie którego doświadczam na wielu płaszczyznach naszych działań. Dziękuję za wszelką pomoc oraz całoroczną troskę materialną za powierzone nam dobra. To wszystko co udało się wyremontować to nie tylko ogrom wysiłku i współpracy z wieloma firmami, ale to zasługa Was – drodzy parafianie, którzy przez cały rok co niedziela składacie ofiarę, dar serca na utrzymanie naszego wspólnego dobra jakim jest parafia. Nieoceniona jest również pomoc w wielu pracach przy parafii, tu chciałbym także wspomnieć o osobach, które przychodzą sprzątać kościół. Jest to niezwykle budujące, że w sumie w minionym roku w pracach przy kościele pomagało bezinteresownie prawie 200 osób z naszej parafii, począwszy od przygotowania kościoła do remontu, prace instalacyjne aż po sprzątnie kościoła – Dziękuję!!! Niech Dobry Bóg wynagrodzi to Wam i Waszym rodzinom. Dziękuję jeszcze raz także za wielka życzliwość i troskę której doświadczam, będzie to na zawsze wpisane w moje serce.

Przy tej okazji pragnę również zaprosić Was na uroczystą Eucharystię na zakończenie roku 2023, to jest 31 grudnia o godz. 16.30, gdzie pragnę podsumować mijający rok w naszej parafii, także pod względem ekonomicznym, wcześniej przed Mszą Św. o godz. 16:00 nabożeństwo na zakończenie roku.

Podsumowanie kolędy wraz z dziękczynieniem za dar naszej wspólnoty będzie miało miejsce w niedzielę 21 stycznia 2023 roku.

 

Niech dobry Bóg nam błogosławi!

Niech błogosławi naszym rodzinom wszystkim dobrodziejom i dobroczyńcom naszej parafii

Wasz Proboszcz

Ks. Marcin Królik